บทความ
เพ่งพิศนาง นวลน้อง ผ่องอำไพ
ดูวิไล อ่อนช้อย ขาวผ่องพรรณ
นั่งรอคอย ใครซึ่ง ฝันถึงกัน
มองแสงจันทร์ ส่งจิต ไปหาเธอ
รอคอยเฝ้า เว้าวอน อ้อนไปถึง
ถ้อยคะนึง น้องนี้ ยังละเมอ
รอคอยอุ่น ไอรัก นั้นเสมอ
คอยพบเจอ ทุกคืน ไม่เสื่อมคลาย
ยังไม่ลืม คืนวัน ที่เคยเคียง
ที่มองเมียง น้องนี้ มิห่างหาย
ภาพนี้นั้น ตราตรึง ถึงกายใจ
มิเคยให้ หายลับ จากดวงมาลย์
เขียนโดย : ซอมพอแดง.......๙-๐๓-๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
กรุณาอย่า copy ทุกชิ้นงานมีลิขสิทธิ์