บทความ
ขอสาธก ยกนิทาน อีกซักเรื่อง
ราชสีห์ ตัวเขื่อง เยื้องย่างท่า
สัตว์น้อยใหญ่ ไม่เคย เอ่ยวาจา
เป็นเจ้าป่า กล้าแกร่ง ไม่แบ่งใคร
ในป่ากว้าง กร่างเหลือเิกิน เดินท่าเบ่ง
มีใครเก่ง กว่าข้า ก็หาไม่
ไปทางไหน ใครเห็น เป็นเอาใจ
เล็กหรือใหญ่ ใคร่หนี หาญบีฑา
ออกหากิน ถิ่นฐาน อาหารล้น
กินซะจน พุงกาง นอนวางท่า
มีหนูน้อย ค่อยย่อง ตัวป่องมา
โดนเจ้าป่า อ้างับ จับทันที
หนูร้องจ๊าก ปากสั่น หวั่นใจยิ่้ง
ร้องบอกสิ่ง สำคัญ บอกนั่นนี่
ปล่อยผมเถอะ ปล่อยด้วย ช่วยผมที
แล้วถ้ามี เรื่องใด ให้บอกกัน
เจ้าสิงโต บอกโอหัง ระวังหน่อย
ตัวกระจ้อย น้อยนิด คิดอย่างนั้น
เจ้านะหรือ คือคนช่วย ป่วยการพลัน
แต่ปล่อยมัน เพราะอิ่ม ยิ้มเยาะหนู
วันหนึ่งเดิน เพลินไปหน่อย ย่อยอาหาร
บ่วงนายพราน รัดขา หาได้รู้
ดิ้นเท่าไหร่ ไม่หลุด สุดแรงตู
นอนคุดคู้ ครวญคราง หมดยางอาย
หนูตัวน้อย ที่ปล่อยไป ได้ยินเสียง
เป็นสำเนียง เพียงร้อง ต้องใจหาย
ออกมาดู จึงรู้ ผู้เป็นนาย
บ่วงรัดกาย หมายหลุด สุดแรงหนี
หนูบอกว่า รอข้าเดี๋ยว เชียวคุณพ่อ
บ่วงนี้หนอ พอช่วยได้ ง่ายเลยพี่
กัดเชือกขาด สะอาดจริง ทิ้งทันที
ราชสีห์ มีรอด อย่างปลอดภัย
บอกหนูหนู ดูเรื่องนี้ ชี้ตัวอย่าง
อย่าไปวาง ท่าโชว์ ว่าโตใหญ่
เห็นตัวเล็ก อย่าดูถูก ผูกหัวใจ
ไม่ว่าใคร มีพลาด ฉลาดดู
มีน้ำใจ ให้กัน ทุกวันนี้
เป็นสิ่งดี ไม่มีลด ไม่อดสู
เอานิทาน วานเห็น ให้เป็นครู
คุณหนูหนู จำไว้ ขึ้นใจเอย
เขียนโดย : Omsin Vitoonphong.......๒๗.๐๓.๒๕๕๔
(ขอบพระคุณเจ้าของภาพประกอบ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
กรุณาอย่า copy ทุกชิ้นงานมีลิขสิทธิ์