บทความ
นึกว่าพุท ปลายจมูก จับลมเข้า
ผ่อนเบาเบา เอาคำโธ จับลมออก
ให้จิตรับ จับที่ลม ข่มแวกวอก
สูดจากนอก ปล่อยออกไป ใช้พุทโธ
ตามลมเข้า ผ่านลิ้นปี่ สุดที่ท้อง
ปล่อยจากท้อง คืนลิ้นปี่ ถึงที่โผล่
ลากเข้าพุท สุดแล้วปล่อย ค่อยผ่อนโืท
อย่าโมโห ทำเวียนวน ทนใจกาย
จนไม่หลง คงที่ มีปิติ
ต้องดำริ สติรู้ ดูจนหาย
ปิติผ่าน มาฌาณสุข ทุกข์มลาย
ใช่ที่หมาย ไม่คลายจิต จะติดแจ
ดึงขึ้นมา อุเบกขา กายาเจ็บ
ยิ่งกว่าเหน็บ เจ็บเพียงใด ใจต้องแน่
เจ็บสุดสุด ปวดสุดสุด หยุดอ่อนแอ
ไม่ยอมแพ้ ได้อะไร ให้ลองดู
กรรมฐาน ขานวิธี สี่สิบอย่าง
จะแตกต่าง อย่างไร ไม่มีหมู
ตรงจริต ชนิดไหน ให้จิตฟู
ถ้าอยากรู้ หาครูสอน ก่อนลองทำ
เกิดสิ่งใด ไปถามครู ผู้พิสุทธิ์
อาจจะหลุด นิมิตรบอก หลอกถลำ
ยึดเพื่อเป็น พุทธบูชา คราที่ทำ
ทานต้่องนำ ศีลต้องดี มีความเพียร
เขียนโดย : Omsin Vitoonphong.......๐๒.๐๔.๒๕๕๔
(ขอบพระคุณเจ้าของภาพประกอบครับ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
กรุณาอย่า copy ทุกชิ้นงานมีลิขสิทธิ์