จะสาธก ยกนิทาน ที่ท่านขอ
บอกกันต่อ พอว่า อุทาหรณ์
แล้วให้เล่า เอาพจน์ เป็นบทกลอน
เจอลูกอ้อน อ่อนใจ จัดให้เลย
ชายคนหนึ่ง ซึ่งมา ที่นาข้าว
งูเห่ายาว หนาวทั่ว ตัวนิ่งเฉย
เดินผ่านทาง อย่างนี้ เหมือนที่เคย
ชาวนาเอ่ย เฮ้ยเจ้า มาเฝ้าใคร
งูบอกว่า หากิน ที่ถิ่นเก่า
รับจ้างเขา เช่ารู ดูไม่ได้
จะขายพิษ มิตรงู ก็อยู่ไกล
เลื่อยไม่ไหว กายหนาว อดข้าวเย็น
ชายสงสาร งานนี้ เห็นทีเศร้า
ฟังงูเห่า เจ้าว่า น้ำตาเห็น
ช่วยทันที อย่างที่ ควรจะเป็น
หวังบำเพ็ญ ประโยชน์ ช่วยโปรดงู
อาหารป้อน จับนอน ในอกเสื้อ
ด้วยอยากเผื่อ ไออุ่น หนุนให้สู้
แต่ช่วยใคร ทำไม ไม่ยักดู
ผลคืองู ใจสัตว์ กัดชาวนา
หวังให้ตาย อายที่ มีคนช่วย
งูไปป่วย หนาวตาย อยู่ข้างหน้า
กัดเต็มเหนี่ยว นั้นคือ ผ้าขาวม้า
รู้ไหมว่า ชาวนา ไม่ลาตาย
คุณธรรม กรรมดี ที่รักษา
กรุณา มุทิตา ค่ามากหลาย
ความเมตตา ดังเกราะทอง คุ้มครองกาย
ผลสุดท้าย คนชั่ว ต้องมั่วกรรม
จะช่วยใคร จำไว้ ให้ดูก่อน
อาจจะย้อน กลับมา พาให้ช้ำ
แต่เชื่อเถอะ ความดี ที่กระทำ
จะช่วยนำ ความสุข ความเจริญ
Omsin Vitoonphong......๐๔.๐๓.๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
กรุณาอย่า copy ทุกชิ้นงานมีลิขสิทธิ์