มองฟ้ากว้าง ให้ชื่นจิต มิหวั่นไหว
มองให้ไกล ทำจิตแจ่ม อย่ามัวหมอง
ทุกข์ขมขื่น คืนร้างลา น้ำตานอง
ให้มันกอง หมดสิ้นลง ตรงนั้นเสีย
วันฟ้าใส จันทราแจ่ม คืนเดือนหงาย
คงไม่สาย ตั้งรับใหม่ ในคืนนี้
ปล่อยความเศร้า มัวหม่นหมอง ที่เคยมี
ให้จรหนี ห่างกายใจ ไปแสนไกล
เขียนโดย : แมงก่ำเบ้อ.............13-03-54
(ขอบคุณภาพประกอบจาก internet)
ไพเราะค่ะ
ตอบลบยังไงก็รอ อิอิ ชอบอ่ะ