สูงต่ำ ดำขาว หนาวร้อน
แกร่งกร่อน อ่อนแข็ง แกว่งนิ่ง
ไกลไกล้ ในนอก หลอกจริง
เก็บทิ้ง วิ่งหยุด ฉุดคลาย
ขอดล้น หม่นแจ้ง แล้งชื่น
นั่งยืน ตื่นหลับ กลับหาย
ข้ามลอด บอดเห็น เป็นตาย
ด้านอาย ท้ายก่อน หย่อนตึง
สับสน วนเวียน เปลี่ยนง่าย
กลับกลาย หลายหลาก ยากถึง
ฝังจิต คิดยื้อ ดื้อดึง
หวังพึ่ง จึงบ้า ตามัว
จำแนก แยกเหล่า เรานี้
ความดี มีธรรม ค้ำชั่ว
จึงเรียก มนุษย์ สุดตัว
ปนมั่ว ชั่วช้า ข้าคน
เขียนโดย : Omsin Vitoonphong,.......๐๖.๐๓.๕๔
(ขอบคุณภาพประกอบจาก internet)
แต่งได้เยี่ยม เก่งมาก
ตอบลบดิบๆดีคับ สุดยอด
ตอบลบสวัสดีค่ะ ขอบคุณที่แวะเยี่ยมชมพวกเรานะคะ
ตอบลบอิอิ ก็อย่าลืมกลับมาอีกนะคะ
จะลงให้อ่านทุกวันค่ะ
ขอบคุณครับผม
ตอบลบ