บทความ
สงกรานต์ปีนี้ กลับบ้านไป ทำบุญ แล้วกราบแทบเท้าพ่อแม่ รดน้ำดำหัว ผู้เฒ่าผู้แก่ นะครับ
*กลับบ้านนะลูก*
กลับถึงบ้าน อันอบอุ่น คุ้นเคยรัก
คิดถึงนัก ทักทายมา น้ำตาไหล
เป็นรักแท้ แม่พันผูก ลูกห่วงใย
อยู่ถึงไหน หรือไกลบ้าน นานจึงมา
มือทั้งสอง ประคองแนบ แอบอกอุ่น
ความการุณย์ ละมุนหวาน ผ่านใบหน้า
ลูกลำบาก เหนื่อยมากไหม อยู่ไกลตา
บอกลูกจ๋่า ว่าแสนห่วง สุดดวงใจ
มือของแม่ บรรจงลูบ จูบค่อยค่อย
ดึงลูกน้อย ค่อยเห็นหน้า ลูกใกล้ใกล้
ห่วงลูกนัก แม่รักยิ่ง สิ่งใดใด
รักยิ่้งใหญ่ รักของแม่ รักแท้จริง
*ลูก*
ลูกอายุ จะเท่าไหร่ ในใจแม่
ลูกเด็กแท้ แค่ตัวน้อย คอยห่วงนัก
ลูกกลับบ้าน ทั้งหวานคาว ข้าวก็ตัก
ลูกสุดรัก พักเหนื่อยมา หาให้กิน
ลูกเคยถาม ยามเหน็ดเหนื่อย ปวดเมื่อยไหม
ลูกอยู่ไกล ใจแม่ห่วง ดวงถวิล
ลูกเจ็บปวด แม่รวดร้าว ราวพังภิณท์
ลูกได้ยิน เสียงบ้างไหม ใจแม่ครวญ
ลูกรักแม่ แค่เศษเสี้ยว แม่เกี่ยวลูก
ลูกพันผูก ถูกใจแม่ แค่กี่สวน
ลูกคนไหน ใคร่ตรองตรึก นึกใครครวญ
ลูกเคยหวน คืนพระคุณ ซักกี่คราว
*อย่้าช้า*
อย่ารอช้า หน้าที่ลูก ผูกเอาไว้
สำนึกได้ แม่จากไป ใจจะร้าว
ของเซ่นดี มีมากมาย ทั้งหวานคาว
ไหว้ไม่ยาว ถึงแม่ไหม ใครกินมัน
ละเอียดรู้ ดูอย่างนี้่ ลูกดีแน่
ขอเพียงแค่ ทำหน้าที่ มีอย่างนั้น
ทำมากไว้ ถึงอย่างไร ไม่เทียมทัน
น้ำนมนั้น ทุกวันดื่ม อย่าลืมคุณ
ทั้งร้องไห้ ถ่ายฉี่ มีเจ็บป่วย
แม่คอยช่วย ด้วยห่วงใย หัวใจหนุน
ไม่เคยคิด จะยอมแพ้ แม่การุณย์
ความอบอุ่น กรุ่นไอรัก พิทักษ์มา
ทำใจดำ ระยำใส่ จัญไรแท้
พระคุณแม่ ไม่สำนึก ตรึกตรองค่า
ไม่สมควร เป็นมนุษย์ ผุดออกมา
มันยิ่งกว่า หนอนในเว็จ เกร็ดอาจม
เขียนโดย : Omsin Vitoonphong...........๑๗.๐๔.๒๕๕๔
(ขอบพระคุณผู้เอื้อเฟื้อภาพครับ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
กรุณาอย่า copy ทุกชิ้นงานมีลิขสิทธิ์