กาพย์ฉบัง ๑๖
-ความรัก นั้นคือสิ่งใด.....บางครั้งสดใส
บางครั้งกลับดูหมองลง
-ความรัก ทำให้ไหลหลง.....บางครั้งก็งง
บางครั้งกระจ่างแจ่มใจ
-ความรัก นั้นอยากเก็บไว้.....บางครั้งทิ้งไป
บางครั้งทิ้งแล้วเก็บคืน
-ความรัก นั้นจำต้องฝืน....บางครั้งกล้ำกลืน
บ้างครั้งเคียงคู่เต็มใจ
-ความรัก ทำให้ร้องไห้.....บางครั้งดีใจ
บางครั้งร้องให้อกตรม
-ความรัก นั้นสุดแสนขม.....บางครั้งระทม
บางครั้งหวานยิ่งสิ่งใด
-ความรัก สุดแสนกว้างใหญ่....บางครั้งกว้างไป
บางครั้งแคบเล็กทางตัน
-ความรัก ไม่สิ้นสุดนั้น.....บางครั้งถูกบั่น
บางครั้งทางกลับสั้นลง
-ความรัก เป็นสิ่งมั่นคง.....บางครั้งเป็นผง
บางครั้งโหวงเหวงจวนแจ
-ความรัก เป็นอะไรแน่.....สุดที่ผันแปร
ไม่แจ้งกระจ่างอย่างใด
-ความรัก ที่ตัวฉันใช้.....คือความอาลัย
ผูกพันช่วยเหลือดูแล
-เจ็บไข้ ได้ป่วยยันแก่.....ไม่มีท้อแท้
ปัญหาเราสู้ด้วยกัน
-นี่แหละ คือความหมายฉัน....เคียงคู่นิรันดร์
แยกกันนั่นคือความตาย
-ความรัก ทำให้ไหลหลง.....บางครั้งก็งง
บางครั้งกระจ่างแจ่มใจ
-ความรัก นั้นอยากเก็บไว้.....บางครั้งทิ้งไป
บางครั้งทิ้งแล้วเก็บคืน
-ความรัก นั้นจำต้องฝืน....บางครั้งกล้ำกลืน
บ้างครั้งเคียงคู่เต็มใจ
-ความรัก ทำให้ร้องไห้.....บางครั้งดีใจ
บางครั้งร้องให้อกตรม
-ความรัก นั้นสุดแสนขม.....บางครั้งระทม
บางครั้งหวานยิ่งสิ่งใด
-ความรัก สุดแสนกว้างใหญ่....บางครั้งกว้างไป
บางครั้งแคบเล็กทางตัน
-ความรัก ไม่สิ้นสุดนั้น.....บางครั้งถูกบั่น
บางครั้งทางกลับสั้นลง
-ความรัก เป็นสิ่งมั่นคง.....บางครั้งเป็นผง
บางครั้งโหวงเหวงจวนแจ
-ความรัก เป็นอะไรแน่.....สุดที่ผันแปร
ไม่แจ้งกระจ่างอย่างใด
-ความรัก ที่ตัวฉันใช้.....คือความอาลัย
ผูกพันช่วยเหลือดูแล
-เจ็บไข้ ได้ป่วยยันแก่.....ไม่มีท้อแท้
ปัญหาเราสู้ด้วยกัน
-นี่แหละ คือความหมายฉัน....เคียงคู่นิรันดร์
แยกกันนั่นคือความตาย
Omsin Vitoonphong....// ๑๑.๐๒.๕๔