@ คือรักแท้

*** กลับบ้านนะลูก ***

กลับถึงบ้าน อบอุ่น คุ้นเคยนัก

แม่ก็รีบ เข้ามาทัก รักเห็นไหม

มีความรัก ความพันผูก ความห่วงใย

ไปอยู่ไหน ไกลบ้าน นานจึงมา

สองมือแม่ โอบประคอง แนบอกอุ่น

ความการุณย์ หวานละมุน บนใบหน้า

ลูกของแม่ ลำบากไหม อยู่ไกลตา

กระซิบบอก ลูกแม่ว่า รักสุดใจ

มือของแม่ บนหัวลูก ลูบค่อยค่อย

ดึงลูกน้อย เพื่อเห็นหน้า ลูกใกล้ใกล้

ห่วงลูกนัก แม่รักยิ่ง สิ่งใดใด

รักกว่าใคร รักของแม่ รักแท้จริง

*** อย่้าช้า ***

ลูกอายุ ซักเท่าไหร่ ในใจแม่

ลูกเป็นแค่ เด็กตัวน้อย คอยห่วงนัก

ลูกกลับบ้าน เตรียมของชอบ ข้าวก็ตัก

ลูกสุดรัก เหน็ดเหนื่อยมา หาให้กิน

ลูกเคยถาม บ้างหรือปล่าว แม่เหนื่อยไหม

ลูกอยู่ไกล แม่ห่วงใย ใจถวิล

ลูกเจ็บปวด ในใจแม่ มันพังภิณท์

ลูกได้ยิน บ้างหรือปล่าว ใจแม่ครวญ

ลูกรักแม่ แค่เศษเสี้ยว แม่รักลูก

ลูกพันผูก เท่าใจแม่ สักกี่ส่วน

ลูกกี่คน จะตรองตรึก นึกทบทวน

ลูกเคยหวน คืนพระคุณ ซักกี่คราว

อย่ารอช้า หน้าที่ลูก ทำเอาไว้

สำนึกได้ แม่จากไป ใจจะร้าว

ของเซ่นไหว้ มีมากมาย ทั้งหวานคาว

อยากจะกล่าว ของเหล่านั้น ท่านแหละกิน

Omsin Vitoonphong,...// ๑๔.๐๒.๕