*เกือบ*
จะเป็นใคร ในชีวิต เคยผิดพลาด
สิ่งที่วาด แล้วพลาดล้ม ไม่สมหวัง
ใจหวาดหวั่น ดังมันรุม สุมประดัง
มองว่าพัง พังอย่างเดียว เปล่าเปลี่ยวใจ
คิดวกวน จนที่สุด อาจหลุดโลก
ความเศร้าโศก มันปิดหมด คอยกดไว้
มองด้านลบ พบอย่างเดียว ทุกเที่ยวไป
ทางแก้ไข เหมือนไม่มี อยากหนีตาย
จึงได้รู้ ดวงจิต คนคิดสั้น
พอเจอมัน กับตัวเอง ความเก่งหาย
วูบทันควัีน ใจมันยอม พร้อมทำลาย
เสียงลูกชาย เรียกป๊า ผวาคืน
พอรอดมา บอกกล้าตาย อย่าอายสู้
จะลองดู รู้ให้จริง ทิ้งขมขื่น
แม้หกล้ม อย่ามัวร้อง เราต้องยืน
หยุดสะอื้น กลืนน้ำตา ฟันฝ่าไป
สิ่งที่วาด แล้วพลาดล้ม ไม่สมหวัง
ใจหวาดหวั่น ดังมันรุม สุมประดัง
มองว่าพัง พังอย่างเดียว เปล่าเปลี่ยวใจ
คิดวกวน จนที่สุด อาจหลุดโลก
ความเศร้าโศก มันปิดหมด คอยกดไว้
มองด้านลบ พบอย่างเดียว ทุกเที่ยวไป
ทางแก้ไข เหมือนไม่มี อยากหนีตาย
จึงได้รู้ ดวงจิต คนคิดสั้น
พอเจอมัน กับตัวเอง ความเก่งหาย
วูบทันควัีน ใจมันยอม พร้อมทำลาย
เสียงลูกชาย เรียกป๊า ผวาคืน
พอรอดมา บอกกล้าตาย อย่าอายสู้
จะลองดู รู้ให้จริง ทิ้งขมขื่น
แม้หกล้ม อย่ามัวร้อง เราต้องยืน
หยุดสะอื้น กลืนน้ำตา ฟันฝ่าไป
มองย้อนหลัง ยังปัญหา เวลานี้
ถ้าเรามี สติมั่น อย่าหวั่นไหว
ถ้าเรามี สติมั่น อย่าหวั่นไหว
เอาธรรมมะ พุทธองค์ ดำรงใจ
หนักแค่ไหน ไม่ผิดทาง ทุกอย่างคลาย
เขียนโดย : ออมสิน.......๒๙.๐๖.๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
กรุณาอย่า copy ทุกชิ้นงานมีลิขสิทธิ์