@ พุทธประวัติ "ออกผนวช บรรลุธรรม"

*พุทธประวัติ "ออกผนวช บรรลุธรรม"*

ออกประพาส คราหนึ่ง จึงไ้ด้เห็น
สิ่งที่เป็น ความจริง ยิ่งเบื่อหน่าย
อยากจะพ้น วนเกิดแก่ เจ็บและตาย
พอหันกาย พบนักบวช ตรวจวิธี

ลาจากวัง ตามเสด็จ โดยฉันทะ
"สิทธัตถะ" จะผนวช บวชคราวนี้
ปลงเกศา "อโนมา มหานที"
ประดามี สละไป ไม่สนมัน

พุทธองค์ ทรงทดลอง มองจุดหมาย
ใช้ร่างกาย บำเพ็ญทุกข์ อย่างบุกบั่น
อดอาหาร กลั้นหายใจ ได้ขบฟัน
หกปีนั้น ไม่เห็นผล หนทางไกล

ยลองค์อินทร์ สายพิณตึง ดีดจึงขาด
เสียงยืดยาด เพราะสายหย่อน ตอนขึงไว้
จึงทรงรู้ ลู่ทาง กระจ่างใจ
เริ่มต้นใหม่ ไม่ขาดเกิน เดินสายกลาง

บำรุงกาย ปกติ ดำิริว่า
เสียงพิณมา จะไพเราะ เหมาะทุกอย่าง
สายไม่ตึง ไม่หย่อน ตอนสายวาง
ดังแนวทาง "มัชฌิมาปฏิปทา"

สิบห้าค่ำ เดือนหก ตกมาถึง
เป็นวันซึ่ง พระชันษา สามสิบห้า
ริมแม่น้ำ แห่งนั้น "เนรัญชรา"
"อุรุเวลาเสนานิคม"แดน

ที่ต้นไทร เสวยข้าว "มธุปายาส"
ถวายบาตร สุชาดา สาธุแสน
ใต้ต้นโพธิ์ เวลาเย็น เช่นเมืองแมน
หญ้าคาแน่น โสตถิยะ อาสนะปู

ผินพระพักตร์ ยังทิศ ตะวันออก
ดำริบอก ชี้ชัีด ตรัสรู้
แม้หมู่มาร หนักเบา เข้าพันตู
จะนั่งอยู่ ไม่หวั่น ผันผ่านกาล

พิจารณา ปัญญาส่ง องค์ฌาณสี่
แจ้งสิ่งนี้ ปฐมยาม ตามคำขาน
"ปุพเพนิวาสานุสติญาณ"
กี่ชาติผ่าน ระลึกรู้ ดูชัดเจน

"จุตูปปาตญาณ" ทิพย์จักษุ
ทรงบรรลุ มัชฌิมยาม ความรู้เด่น
สัตว์ทั้งหลาย ว่ายวน ผลควรเป็น
ตายเกิดเห็น เช่นผลกรรม นี้นำพา

"อาสวักขยญาณ" ผ่านกิเลส
รู้แจ้งเหตุ ปัจฉิมยาม ข้าม "ขันธ์ ๕"
"อริยสัจ ๔" มีตามมา
วิมุติค่า ละอุปทาน ผสานธรรม

ทรงค้นพบ คือความจริง สิ่งประเสริฐ
โลกบังเกิด พระธรรมมา คุณค่าล้ำำ
สอนทุกผู้ ทุกคน หลีกพ้นกรรม
จงน้อมนำ กระทำไว้ ไปนิพพาน

เขียนโดย : ออ​มสิน ๒๔.๐๕.๒๕๕๔