@ รสกลอน..บ้านกลอน

 

 ในห้องนี้มีแต่รักปักดวงจิต 

 คงไม่คิดว่ามีใครนั่งเศร้าหมอง 

แต่พออ่านได้ไม่นานกลอนมันฟ้อง 

มีแต่ร้องคร่ำครวญหาหวนคะนึง

มีพลัดพรากแล้วมีจากคนแดนไกล

ไม่สดใสมัวหมองมาเป็นหนึ่ง

อารมณ์เศร้าเคล้าน้ำตาพาสุดซึ้ง

ประดุจหนึ่งจะจากลามิหวนคืน

 บางอารมณ์หวานติดทรวงติดตรึงตรา

อ่านแล้วพาใจอ่อนไหวช่างชุ่มชื้น

อ่านแล้วเพราะเสียงเสนาะทุกค่ำคืน

ไม่ต้องฝืนความรู้สึกกลอนพาไป

กวีหลายอารมณ์หลากช่างแตกต่าง

อ่านมิวางกลับมาดูยามหลับใหล

 ตาต้องตื่นยามได้อ่านกลอนบทใด

พาให้ใจกระตุกตาต้องอ่านกัน

 ทุกทุกบทช่างน่าอ่านน่านับถือ

เพราะมันคืออักษรใจกาพย์กลอนฉันท์

ทั้งสาระมากมายนั้นแต่ละวัน

 พลัดเว้นกันร่อนลงมาที่บ้านกลอน

โดย : แมงก่ำเบ้อ...240254 / 19.23

 (ขอบคุณภาพจาก internet นะคะ)