เป็นน้ำค้าง ที่พร่างพรม บนผืนหญ้า
เป็นธารา หมู่มัจฉา มาแหวกว่าย
เป็นนภา เพื่อเมฆา พลิ้วพรรลาย
เป็นจันทร์ฉาย ที่ปลายฟ้า ยามราตรี
เพราะยอดหญ้า รอน้ำค้าง กลางเวหน
เพราะว่ายวน ล้วนพึ่งพา สาครนี้
เพราะว่าเมฆ อยู่บนฟ้า ทุกนาที
เพราะสุรีย์ รุจิรา ทิวาบรรพ์
รักต้องล้น อดทน จนสมรัก
รักต้องหนัก ซื่อตรง คงอย่างนั้น
รักต้องใช้ น้ำใจ ให้แก่กัน
รักต้องมั่น ทุกวัน นิรันดร
โดย Omsin Vitoonphong,.....๒๘.๐๒.๒๕๕๔
(ขอบคุณภาพจาก internet และเพลงจาก YouTube นะครับ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
กรุณาอย่า copy ทุกชิ้นงานมีลิขสิทธิ์