@ ตำนาน ดอกฟอร์เก็ตมีน็อต(อย่าลืมฉัน)

ตำนาน ดอกฟอร์เก็ตมีน็อต(อย่าลืมฉัน)

ตามตำนาน ไม่หลอก จะบอกให้

ว่าทำไม ใครเรียกว่า "อย่าลืมฉัน"

เพราะมีคน คิดเคืองขุ่น ทำบุญกัน

บอกพระนั้น อย่าลืมฉัน ของทำบุญ

เพราะว่ากลัว บุญทำไว้ แล้วไม่ได้

บอกเร็วไว ให้พระ รีบรีบฉัน

กลัวว่าจะ ไม่ได้ ผลบุญกัน

อย่าลืมฉัน มีมา อย่างนี้เอย

ประพันธ์โดย : ออมสิน ๓๐.๐๘.๒๕๕๔

@ ดูทุกเรื่อง

‎*ดูทุกเรื่อง*


พระเอกดัง หนังไทยนี้ ต้องงี่เง่า
มักหูเบา ใครยุยง ก็หลงเชื่อ
มา่กผู้หญิง วิ่งเข้าหา มาเหลือเฟือ
สุภาพเหลือ มะเขือเผา ไม่เอาใคร

ส่วนข้อดี ตรงที่เจ๋ง แสนเก่งกาจ
ไม่เคยพลาด คนเป็นพัน ดันสู้ได้
ปืนลูกโม่ โจ้ปืนกล พ้นได้ไง
ยิงเขัาไป ไม่ต้องเติม ลูกเพิ่มเอง

รวยเต็มที่ หรือมียศ ปรากฏทั่ว
ชอบปลอมตัว ไครไม่รู้ แต่สู้เก่ง
ตัวคนเดียว หาญกล้า ท้านักเลง
ตอนจบเจ๋ง นายร้อยเอก ปลอมตัวมา

บางครั้งจน ทนยาก ลำบากหนัก
แต่ว่ารัก การเรียน เพียรศึกษา
รอบข้างชั่ว ตัวสูงส่ง วงศ์เทวา
เปิดก้นมา ก็จะเห็น เป็นปานแดง

ต้องพลัดพลาก จากพ่อแม่ นานแค่ไหน
ด้วยเหตุใด ไหนนั้น สวรรค์แกล้ง
พอโตมา พาสงสัย ให้ระแวง
เพราะปานแดง ที่แก้มก้น รูปหัวใจ

ต้องบังเอิญ ตูดโผล่ โชว์แก้มก้น
แล้วมีคน ชอบดู เลยรู้ไว้
มาถึงหู พ่อแม่ แผ่ความนัย
พบจนไ้ด้ เพราะเปิดตูด สูตรดั่งเดิม

ที่พอรู้ ดูต่อเนื่อง เรื่องไหนไหน
อุดหนุนไทย ให้คนสร้าง ต่างพูนเพิ่ม
พัฒนา เทคนิคใหม่ เอาไปเติม
แล้วมาเริ่ม สร้างสรรค์ ช่วยกันดู

ออมสิน ๐๗.๐๘.๒๕๕๔

(ขอบคุณผู้เอื้อเฟื้อภาพครับ)

@ เมื่อยังเป็นเด็ก

*** เมื่อยังเป็นเด็ก ***

ยังจำได้ดีเมื่อครั้งเป็นเด็ก

ตอนตัวเล็กเล็กชอบเล่นซุกซน

หนีแม่ไปไกลจนเดินตากฝน

กลับมาบ้านตนเป็นไข้ทุกที

มีสัตว์เป็นเพื่อนอยู่เคียงข้างกาย

สนุกมากมายของเล่นมากมี

จนลืมเวลาลืมเศร้าหมองศรี

หัวใจน้อยนี้สุขขีชื่นบาน

เขียนโดย : แมงก่ำเบ้อ......13-08-54

@ ฝึก

*ฝึก*

                  ฝักดีปวดหัว
                  ฝีกชั่วมันง่าย
                  ฝึกแล้วสบาย
                  ฝึกหมายนรก

ฝีกกันทำไม
ฝึกให้โกหก
ฝึกสกปรก
ฝึกพกความเขลา

                                 ฝึกตนดีกว่า
                                 ฝึกด่าตัวเรา
                                 ฝึกกิเลสเผา
                                 ฝึกเข้าหาธรรม

ฝึกกรรมฐาน
ฝึกนานฝึกซ้ำ
ฝึกปัญญานำ
ฝึกย้ำทำไป

                        ฝึกกันทุกคน
                        ฝึกจนขึ้นใจ
                        ฝึกบ่อยเข้่าไว้
                        ฝึกให้ถึงธรรม

ออมสิน ๒๕.๐๕.๒๕๕๔

@ เก้าอี้...ที่รัก

furniturehall.com

เก้าอี้...ที่รัก
เหนื่อยทั้งกาย เหนื่อยทั้งใจ คิดไปพัก
ด้วยงานหนัก มากมาย บ่ายหน้าหนี
แผนผ่อนคลาย มีหลา่ยอย่าง ต่างวิธี
เห็นเก้าอี้ ผูกเอาไว้ คงได้การ

มันน่านอน น่านั้ง เอาหลังแนบ
ช่างออกแบบ มาให้เห็น เด่นทุกด้าน
อยากจะนอน บนเก้าอี้ นี้นานนาน
คงสำราญ ใจกาย สบายดี

ไม่เห็นหน้า เจ้าของ มองจนทั่ว
เลยทิ้่งตัว ลงไป ใส่เต็มที่
ความสบาย หายหมด ลดทันที
เชือกที่มี ทุกเส้นขาด พลาดเลยตู

เขียนโดย : ออมสิน.................05.06.54

@ เลิกแน่นอน

เริ่มสองทุ่ม เหล้าชุ่มฉ่ำ ล้ำตีห้า
ปากเป็นหมา ขาเป็นงู หมูเข้าสิง
เซไปมา ด่าไปทั่ว นอนมั่วจริง
แล้วอ้วกทิ้่ง กลิ้งทับ หลับเหมือนตาย

ตื่นขึ้นมา พาปวดหัว บอกกลัวแล้ว
จะลาแก้ว ลาขวด งวดสุดท้าย
เมาแล้วบ้า มารู้ตัว ก็กลัวอาย
ตังหดหาย ถ้าไม่ลด คงหมดทุน

ดื่มแต่น้ำ อย่าถามข้าว กินไม่ได้
มันคลื่นไส้ ใจมันสั่น บ้านมันหมุน
ลุกจากเตียง เอียงจะล้ม ขาดสมดุลย์
แสนเคืองขุ่น คิดยอมแพ้ื เลิกแน่นอน

รีบจัดแจง แต่งตัว ไม่มัวช้า
รีบออกมา บอกตัวเอง ต้องเ่ร่งร้อน
สายอีกที ต้องมีซวย ถึงม้วยมรณ์
เหมือนได้พร ทันพอดี ที่ทำงาน

พอเลิกงาน ตอนเย็น จะเผ่นกลับ
เพื่อนสิครับ มารับเรา ก่อนเข้า่บ้า่น
มันจำเป็น เพราะเห็นใจ เพื่อนไหว้วาน
พอไม่นาน หมูงูหมา ข้าเหมือนเดิม

 

เขียนโดย : ออมสิน...............๐๕.๐๘.๒๕๕๔

@ ผ่อนคลาย...สบายอารมณ์

*** ผ่อนคลาย...สบายอารมณ์ ***

อยากจะขอ มาต่อกลอน ในตอนดึก
ไม่ให้นึก ตรึกตรอง เรื่องหมองเศร้า
ได้ผ่อนคลาย ที่ร้ายแรง ช่วยแบ่งเบา
ไม่ต้องเหงา เปล่าเปลี่ยว อยู่เดียวดาย

บ้านแห่งนี้ มีพี่น้อง และผองเพื่อน
ไม่แชเชือน เบือนบิด คิดห่างหาย
ทิ้งเรื่องกลุ้ม รุมเร้า เบาสบาย
มาร่วมร่าย ลำนำ ทุกค่ำคืน

เขียนโดย : ออมสิน....๐๘.๐๗.๒๕๕๔

@ ชีวิตครู...บ้านนอก...สอนอย่างไร?

ชีวิตครู....บ้านนอก...สอนอย่างไร?

จบปริญญาเป็นครูตามชานเมือง

ไม่ฟูเฟื่องเลิศหรูหราตามเมืองใหญ่

เครื่องแต่งตัวตามประสาแล้วแต่ใจ

อดมิได้เพราะสงสัยเลยถามดู

เพราะเขาสอนตามความชอบความถนัด

มิได้อัดจนเกินไปเตรียมให้รู้

ปูพื้นฐานทั้งกายาธรรมลงสู่

ให้ควบคู่ไปกับเด็กเวลาเรียน

ค่อยค่อยก้าวทีละน้อยและค่อยฝึก

ให้สำนึกถึงพระคุณหมั่นพากเพียร

ปฎิบัติด้วยตนเองมิปวดเศียร

เด็กมิเอียนเพราะสนุกทุกก้าวเลย.

เขียนโดย : แมงก่ำเบ้อ....// 27-05-54