@ *ในใจลูก* "หนูขอ"

*ในใจลูก* "หนูขอ"

เห็นน้ำตา หน้าแม่ ก็แลเศร้า
แม่ของเรา ทำไม ไม่ยิ้มปลื้ม
นิทานของ ลูกน้อย แม่ปล่อยลืม
แม่นั่งดื่ม น้ำตา เพราะอะไร

แม่มานอน เถิดนะ ข้างข้างหนู
หนูอยากอยู่ ข้่างตัว ของแม่ไว้่
นิทานนั้น ถ้าแม่เหนื่อย เมื่อยหัวใจ
ไม่เป็นไร แค่กอดหนู ครู่เดียวพอ.

หยุดเถิดนะ แม่จ๋า อย่าร้องไห้
อย่าเป็นไร อยู่กับหนู นะหนูขอ
แม่มานอน ข้างหนู นะหนูรอ
ห่างจากพ่อ แม่อย่าไกล หนูอีกคน

เขียนโดย : ออมสิน ๐๖.๐๘.๕๔

@ ในความเหมือนที่แตกต่าง (ผูกพัน)

ในความเหมือนที่แตกต่าง (ผูกพัน)

ต่างความเห็น เป็นได้ ในมวลมิตร

แต่มีจิต คิดรัก นักภาษา

จะกาพย์กลอน โคลงฉันท์ ชวนกันมา

ด้วยเพราะว่า รักสิ่งนี้ กวีไทย

ช่วยแนะนำ ติติง สิ่งต่างต่าง


จะถูกบ้าง ผิดบ้าง หาทางไข


โดยพื้นฐาน สานค่า ภาษาไทย


ดำรงไว้ วัฒนธรรม สำนึกดี

การต่อกลอน ย้อนถาม ว่าตามคิด

ได้ลิขิต จิตใจ ใส่กลอนนี้

มีเห็นต่าง กันบ้่าง ในบางที

เพื่อนน้องพี่ แบ่งปัน ช่วยกันเตือน

เกิดผูกพัน กันไว้ โดยไม่รู้


ศิษย์กับครู พี่น้อง หรือผองเพื่อน


กาลผันผ่าน นานเท่าใด ไม่ลืมเลือน


เป็นเสมือน เครือญาติ ไม่ขาดกัน

เขียนโดย : Omsin Vitoonphong........๐๑.๐๔.๒๕๕๔
(ขอบพระคุณเจ้าของภาพประกอบด้วยครับ)

@ ด้วยมือเรา

khaokhonaturalfarm.com

*ด้วยมือเรา*

ถึงเวลา ทักทาย สหายเก่า
บอกว่าเรา เข้ากันดี เป็นพี่น้อง

เดินยกมือ วันทา ช่างน่ามอง

ออกป่าวร้อง ยกหางตัว ชั่วไม่มี

ไม่ขี้ฉ้อ ขออาสา ปัญหาแก้

จะดูแล โปรดแน่ใจ ไม่ถอยหนี

เชื่อเถอะครัีบ รับผมเถอะ เจอะคนดี

นับแต่นี้ พวกพี่น้อง ต้องสบาย

ที่รับปาก ฝากลูกยอ ขอให้เลือก
ทำแต่เปลือก ได้เลือกแล้ว ก็แจวหาย
ผิดสัญญา เบือนหน้าหนี ไม่มีอาย
ผลสุดท้าย คล้ายทุกที ที่ผ่านมา

เดินทุกซอย คอยวนเวียน เปลี่ยนเร็วนัก

ไม่รู้จัก ทักไม่เห็น เป็นแปลกหน้า

ลืมพวกพ้อง สมองเสื่อม เอือมระอา

อยากรู้ว่า ทำหน้าที่ นี้เพื่อใคร

การเลือกตั้ง ครั้งใหม่ ใกล้จะถึง
คึดให้ซึ้ง คำนึงผล ที่ตนได้
จากบทเรียน ในครั้งก่อน มองย้อนไป
ต้องจำไว้ ชาติไทยนี้ อยู่ที่เรา

ใครซื้อสิทธิ์ ขายเสียง เลี่ยงให้หมด

ทรยศ คดโกง เปิดโปงเขา

ทุจริต ปิดบังใด อย่าไปเอา

สิทธิ์ของเรา ทุกครั้งใช้ กาให้ดี

กระทำก่อน ค่อยสอนลูก อย่างถูกหลัก
ต้องเน้นหนัก รักแผ่นดิน ถิ่นไทยนี้
เทิดพ่อหลวง ดวงใจเรา เท่าชีวี
ทำตามที่ พ่อสอนไว้ ไทยเจริญ

เขียนโดย : ออมสิน ๑๕.๐๕.๒๕๕๔

@@ สายใยรัก

เริ่มรู้จัก จากผู้ใหญ่ ให้จับคู่


ไม่เคยรู้ ดูหน้าตา กันมาก่อน


ทั้งนิสัย ยามจะกิน ยามจะนอน


ด้วยหัวอ่อน ผ่านประตู สู่วิวาห์

วันเข้าหอ ก่อตัว สายใยรัก

เริ่มบ่มฟัก เรียนรู้ ความห่วงหา

สายสัมพันธ์ มั่นไว้ กับยายตา

เป็นสัญญา แห่งใจ ไร้พรมแดน

ยามเจ็บป่วย ต่างก็ช่วย ดูแลให้


เคียงกันไป แม้ลำบาก ยากสุดแสน


หนาวหรือร้อน เอื้ออาทร ไม่คลอนแคลน


ประสานแน่น สองดวงใจ ไว้ดวงเดียว

ผ่านคืนวัน คู่แท้ จนแก่เฒ่า

เป็นดังเงา คลายเหงา คลายเปล่าเปลี่ยว

ความรู้สึก ผูกพัน กระชั้นเกลียว

เป็นใยเหนียว เหนี่ยวรัด มัดดวงใจ

ล่วงถึงวัย อา่ยุไข ในที่่สุด


เจ็บจนทรุด ตานั้นดู อยู่ใกล้ใกล้


ไม่ยอมกิน ไม่ยอมนอน ไม่ยอมไกล


จะตอนไหน รู้สึกตัว ผัวข้างกาย

ดังรู้ว่า ห้วงเวลา มาถึงแล้ว

ลมหายใจ ผะแผ่ว จะขาดหาย

ส่งสายตา ดังบอกว่า ขอลาตาย

ช่วงสุดท้าย คงมาใกล้ ในไม่นาน

มือข้างหนึ่ง ลูบหัว ตัวยายไว้


ถ่ายทอดใจ ส่งแน่น แทนคำขาน


กุมมือกัน บอกรักมั่น นิรันดร์กาล


วินาที ค่อยค่อยผ่าน จนสิ้นลม

เขียนโดย : Omsin Vitoonphong........๓๐.๐๓.๕๔
(ขอบพระคุณผู้เอื้อเฟื้อภาพครับ)

@ มั่นคง

-จารึกรัก ตรึงกลางใจ ในดวงจิต

พรหมลิขิต ประสิทธิ์รัก เอาไว้ให้

ให้เรานั้น เคียงคู่ อยู่ข้างใจ

ถึงอยู่ไกล ในดวงจิต ชิดผูกพัน

-ตัวอยู่ไกล มองผ่าน ทางท้องฟ้า

เป็นดวงหน้า ของเธอ แสนโศกศัลย์

เมื่อไหร่หนา จะได้อยู่ เคียงคู่กัน

ดังพระจันทร์ กับท้องฟ้า ยามราตรี

-ขอสาบาน กับท้องฟ้า ประกาศิต

ถ้าแม้นผิด ในรัก ไร้ศักดิ์ศรี

ให้กายดับ สู่ดิน สิ้นชีวี

วิญญาณนี้ จะอยู่เคียง ชั่วนิรันดร์

เขียนโดย : Omsin Vitoonphong.......๒๕.๐๓.๒๕๕๔

(ขอบพระคุณเจ้าของภาพประกอบ)

@ รอ

พระพายแผ่ว แว่วสำเนียง เสียงสะอื้น

ราตรีตื่น มองฟ้า ฤๅ หลับไหล

ดวงดาวเด่น พราวพร่าง ห่างแสนไกล

กระพริบให้ เหมือนตาเจ้า ที่เฝ้ามอง

เมฆาเลื่อน ดาวเกลื่อน มาเลือนหาย

เปล่งประกาย วาววับ ก็กลับหมอง

เป็นเดือนมืด ไร้แสงจันทร์ ตามครรลอง

เคยสาดส่อง มาลาลับ กับดารา 

รอเวลา จันทรา เจ้าคืนกลับ

รอสดับ เสียงเจ้า ที่เฝ้าหา

รอสายลม โชยกลับ รับเจ้ามา

รอจนกว่า จะพบเจ้า ข้าเฝ้ารอ

สายนที ไม่มี วันคืนย้อน

ได้แต่วอน เทวา ข้าร้องขอ

คลใจเจ้า คืนกลับ มาเคลียคลอ

ข้าจะรอ จนกว่า ชีวาวาย

เขียนโดย : Omsin Vitoonphong...........๑๙.๐๑.๕๔

(ขอบพระคุณเจ้าของภาพครับ)

 

@ เหน็บหนาวในคืนเดือนมืด

@..ย่างเข้าเดือน เตือนความจำ ทำให้ซึ้ง

ในคืนหนึ่ง ซึ่งเหน็บหนาว พราวกลิ่นเย็น

หากคืนนี้ ที่ย่างเข้า เฝ้าเดือนเพ็ญ

กลับทุกข์เข็ญ เหยือกเย็นใจ ในกายา

@..อากาศนี้ มีความเย็น เป็นที่หนึ่ง

คอยลำพึง ตรึงดวงจิต คิดกังขา

คืนที่คน ดลเฝ้าฝัน วันอำลา

ความปรารถนา นานา มาจากไกล

@..ความรู้สึก นึกคิดหวน ชวนโหยหา

วันเวลา เพลาพราก จากหทัย

คอยคืนวัน นับคืนฝัน วันสดใส

อีกเมื่อใด ใครคนนั้น ผันกลับคืน

@..คืนนี้มืด ยึดแสงดาว พราวทั่วฟ้า

จันทร์ดารา พากันลับ ดับทั้งผืน

ความเย็นเยือก เรียกกลิ่นไอ ไล่กลบกลืน

คล้ายดั่งคลื่น ตื่นกระแส แผ่ซ่านกล

เขียนโดย : แมงก่ำเบ้อ.............310154

(ขอบพระคุณเจ้าของภาพนะคะ)

@ ท้องฟ้า

ท้องฟ้า...ทุกวันนี้

สวยดีมี...เปลี่ยนสีสรร

เฝ้ามอง...ได้ทุกวัน

บ้างเปลี่ยนผัน...ตามเวลา

บางครั้ง...ดูสับสน

แต่บางคน...ยังฝันหา

บางคน...ต้องร้างลา

แต่บางเวลา...มารักกัน

ในยาม...มองฟ้าใส

แต่ในใจ...ยังเฝ้าฝัน

เฝ้ามอง...จ้องฟ้านั้น

จ้องทุกวัน...ฝันไปไกล

ทำไม...ต้องมองกัน

มองแล้วฝัน...มันหวั่นไหว

มองแล้ว...สบายใจ

แต่ทำไม...มันอ้างว้าง

ในบางครั้ง...มันเศร้า

 แต่คนเรา...มักจะสร้าง

 จินตนา...การค้าง

 ดูเวิ้งว้าง...เหงาในใจ

นี่แหล่ะ...ท้องฟ้ากว้าง

 มันกว้างขวาง...ไกลออกไป

 ท้องฟ้า...ยังสดใส

 แต่ในใจ...คนเปลี่ยนเอง

เขียนโดย : คลับอักษร กลอนครีตา............./01-01-54

(ขอบพระคุณเจ้าของภาพทุกท่านค่ะ)

 

 

@ จันทร์ฉาย

ในคืนจันทร์ วันเพ็ญ เย็นยะเยือก

นกเขาเรียก เพรียกหา มาเกาะกลุ่ม

โบยบินมา พาเพื่อน เยือนลงรุม

เข้ามาสุม คุ้มครอง กองบนต้น

นอนอาบแสง แดงเหลือง ใต้เงาจันทร์

กลางตรงนั้น สีขาว วาวนวลข้น

ลอยดวงเด่น ส่องแสง แรงท่วมท้น

จันทร์กลมมน ดลใจ ในหทัย

แสงสะท้อน ส่องลง ตรงต้นไม้

ดั่งแสงไฟ ไสวจ้า มาไหวไหว

เห็นเงาไม้ ไกลลิบ ถีบตัวไป

สูงบังใจ ใครกัน พลันลับหาย

เขียนโดย : ซอมพอแดง.............030154

(ขอบพระคุณภาพประกอบจาก internet )

@ รู้สึก

 

เราแค่คน เจอกัน เท่านั้นหรือ

สิ่งใดคือ ความรัก ประจักษ์มั่น

มันคือใจ ที่ให้ ไว้แบ่้งปัน

อยู่ร่วมกัน มีความสุข ทุกทุกคน

เขียนโดย : Omsin Vitoonphong................22-03-54
(ขอบพระคุณภาพประกอบจาก internet)